رضایی خاطرنشان کرد: غواصها شجاعترین افراد ما در جنگ بودند و تنبیه متجاوز مهمترین درسی بود که آنها به دشمن دادند.
فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس تاکید کرد: غواص های دست بسته ما میگویند اگر دشمن ما را با دست بسته هم تیرباران کند، تسلیم زیاده خواهی شما نخواهیم شد.
رضایی با بیان اینکه این شهدا حساسترین ماموریت خطشکنی را برعهده داشتند، افزود: یک ساعت قبل از شروع عملیات در تاریکی شب، غواصها از دل سرزمین خودی و تاریکی شب باید به سمت دشمن حرکت میکردند.
وی ادامه داد: از سال سوم جنگ به این طرف جنگ به بن بست رسید و ما به این نتیجه رسیدیم که جنک را باید به آبها بکشانیم و نیروی جدیدی به نام غواصها به نیروهای ما اضافه شدند. ما در عملیات والفجر8 با 3000 غواص برای اولین بار به مواضع دشمن حمله کردیم و در عملیات کربلای 4 هم با نیروی کمتری. اما مساله به این سادگیها نبود، غواصها به سمت دشمن میرفتند و فقط سرشان از آب بلند بودند، اما نور ستارگان هم سطح آب را روشن میکرد و دشمن میدید که چیزهایی سیاهی به سمت آنها میآید و در کربلای 4، ماجرا سختتر هم شده بود. چون دشمن از عملیات والفجر ترسیده بود و نورافکنهایی را بر ساحل گذاشته بود و تمام سطح اروند را روشن کرده بود و غواصها در چنین شرایطی رفتند و دل به آب زدند.
فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس تصریح کرد: آنها شجاعترین نیروهای ما بودند. آنها باید مهمترین سنگر دشمن یعنی تیربارها را خاموش میکردند و راه را برای نفوذ ما آماده میکردند.
رضایی افزود: اخیرا شنیدم که برخی گفتهاند که این شهدا در یک عملیات شکستخورده شهید شدند. اگر کربلای 4 شکست خورد چه طور 12 روز بعد ایران بزرگترین عملیات تاریخ جنگ را در همان نقطه انجام داد؟ چرا این حرفها را میزنند و انقلاب را تحریف و تخریب میکنند؟ چون میخواهند راه شهدا و راه مقاومت و ایستادگی و راه شهدا را در کشور کور کنند. اما موفق نمیشوند و امروز همه اعتراف میکنند که ایران لنگرگاه منطقه است.
وی گفت: آنها حساب شده جنگ را زیر سوال میبرند و تخریب و تحریف میکنند تا راه شهدا در این کشور ادامه پیدا نکند، اما امروز همه دنیا به این نتیجه رسیده است که اگر ایران نبود، این ناامنیهای اخیر منطقه تمام 500 میلیون مردم منطقه را دربر میگرفت.
رضایی ادامه داد: من به نمایندگی از همه رزمندگان میگویم کسی از نجابت ما در دنیا سواستفاده نکند. اگر خشم ملت به جوش بیاید شما افسوس تاریخی خواهید خورد همانطور که در جنگ خوردید.
رضایی افزود: در ایران نباید علامت غلط و حرفهای غیر واقعی به دنیا ارائه شود. نباید بگوییم ما آب خوردن نداریم و کشور محاصره شده است.
رضایی تصریح کرد: ملت ایران و جوانان ایران و اندیشمندان و نخبگان ایران آنقدر غنی از معرفت و عرفان و معنویت هستند که میتوانند همه دنیا را سیراب کنند و به همه دنیا و انسانهای عالم کمک کنند.
وی گفت: من به نمایندگی از همه رزمندگان میگویم در دنیا کسی از نجابت ما سواستفاده نکند اگر روزی خشم ملت ایران به جوشش بیاید شما یک افسوس تاریخی مانند جنگ تحمیلی خواهید خورد.
فرمانده کل سپاه در دوران دفاع مقدس اظهار داشت: پیام ملت ایران این است که ما دوران قاجار و پهلوی را دیگر تکرار نخواهیم کرد. سیاست خارجه قاجاری و پهلوی دیگر به کشور برنمیگردد. 300 سال عقبماندگی و تجزیه ایران را کنار گذاشتهایم. البته با کسی هم جنگ نداریم بلکه میگوییم حرف منطقی ملت ایران را گوش دهید.
وی افزود: ما انرژی هستهای در چارچوب قانون بینالمللی را میخواهیم و دنبال بمب اتم نیستیم.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: ما به همه دنیا اعلام میکنیم که به دنبال حقوق انسانها، ملتها و امنیت در منطقه و حفظ منافع ملی و مجازات متجاوزین در منطقه و رژیم صهیونیستی و عربستان هستیم.
وی ادامه داد: ما میگوییم تروریسم و تجاوز باید تمام شود پس نگویند نیروهای حزبالهی میخواهند در کشور جنگ درست کنند. ما دنبال امنیت و آرامش هستیم اما نمیخواهیم با دست باز همه عزت و شرف ما را تقدیم آنها کنند (شعار هیهات منه الذله مردم).
رضایی تصریح کرد: دنیا مطمئن باشد تا رهبری و ولایت فقیه و شهادتطلبی در کشور هست هیچ قدرتی نمیتواند به ایران اسلامی حمله کند.
وی در پایان خطاب به کشورهای بیگانه خاطرنشان کرد: بنشینید و با همدیگر فکر کنید که اگر میخواهید در ایران و یا در بیرون از کشور به مرزهای ما حمله کنید، پشیمان نشوید.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به حوادث منطقه اظهار داشت: امروز داعش به 35 کیلومتری بغداد رسیده است و باید از سوی ملت ایران پیامی به آنها داده میشد. امروز در یمن مردم بیپناه یمن در حال بمباران شدن هر روزه هستند و لازم بود که بار دیگر از سوی شهدا فریاد الله اکبری بلند شود و گفته شود که فکر نکنید میتوانید به حیات ننگینتان ادامه بدهید.
دشمن عقل
امام علی علیه السلام :
اَلْهَوى عَدُوُّ الْعَقْلِ؛
هواى نفس، دشمن خرد است.
شرح غرر: ج1، ص68